تاریخچه مد در دنیا و ایران

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

آموزش خرید آنلاین لباس

شهریور ۱۴, ۱۴۰۰

مانتو شلوار اداری قیمت مناسب از کجا بخریم؟

فروردین ۳۰, ۱۳۹۹

شرکت های مد و فشن برای مبارزه با ویروس کرونا شتافته اند

فروردین ۲۸, ۱۳۹۹

مد باستانی

دانشمندان به ما می گویند که انسان ها برای اولین بار لباس هایی را نزدیک به ۷۰۰۰۰ سال پیش به تن کردند که به احتمال زیاد از چرم و خز ساخته شده بودند.
تصور می شود که تکنیک بافندگی در حدود ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد گسترش یافته است ، و تا قرن دوازدهم پس از میلاد ، لباس ها بسیار ساده بودند. مصری های باستان اطراف بدن خود را با کتان می پوشاندند ، در حالی که رومیان باستان لباس هایی از پشم سفید که از ۹ متر از پارچه تشکیل شده بود را بر تن می کردند.
مد قرون وسطی
در طی دهه ۱۱۰۰ ، لباس ها شروع به دور شدن از پارچه های ساده کردند که سالها پوشش مردم را تشکیل می دادند. زنان شروع به تزیین لباس های خود با تور یا بدلیجات نمودند. تکامل تدریجی که چند صد سال طول کشیده بود، در دهه ۱۴۰۰ ، هنگامی که روند مد آغاز شد، فروپاشید. پس از آن لباس ها به پیچیده تر شدن و تبدیل شدن به مهمترین سبک جامعه ادامه دادند.
اولین طراح مد لباس شناخته شده، یک طراح لباس شخصی بود – رز بارتین از فرانسه ، که در اواخر دهه ۱۷۰۰ ، مد درباری خود را به ماری آنتوانت عرضه کرد.

حتما بخوانید: مد و مدگرایی

طراحی لباس های زنانه

حتما بخوانید: مشاغل صنعت مد و فشن

ایده مد، به همان معنایی که ما امروزه درک می کنیم، در اواخر قرن نوزدهم با همکاری خانه مد چارلز فردریک ورث در پاریس آغاز شد. برخلاف روند لباس پوشیدن در گذشته ، ورث به مشتریان خود دیکته می کرد که چه چیزی باید بپوشند. همچنین در این زمان هنرمندان شروع به طراحی طرح های اصلی برای مشتری کردند ، و مشتریان می توانستند یک طرح را از میان آنچه که توسط هنرمند ساخته شده بود ، انتخاب کنند.
رسم این طرح ها باعث کاهش هزینه های خانه های مد شد ؛ زیرا دیگر نیازی به هدر دادن لباس ها یا استفاده از یک مدل برای ایده ای که به فروش نمیرسد ، نبود. همچنین این طرح ها توجه تصویرگرانی را که در مجلات مد معروف کار می کردند را نیز به خود جلب کرد.
در نیمه اول قرن بیستم ، پاریس تحت تاثیر جنبش های هنری از باله تا آرت دکو ، به مرکز طراحی لباس های زنانه تبدیل شده بود. در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن ، بسیاری از خانه های مد به اجبار بسته شدند یا به ایالات متحده ، به ویژه به شهر نیویورک نقل مکان کردند.
در طول دهه ۱۹۵۰، پاریس همچنان مرکز طراحی لباس های زنانه بود، اما در دهه ۱۹۶۰ ، لندن و ایتالیا به مراکز مد برای مردان تبدیل شدند ، در حالی که به نظر می رسید که هالیوود سبک مد لباس زنانه پاریس را به کار می برد. در طول نیمه دوم قرن بیستم ، نفوذ ایالات متحده و انگلیس در مد به شدت برجسته شد و استفاده از لباس های هیپی تا استایل پانک رواج یافت.
جریان های مد بین المللی زیادی در دهه ۱۹۸۰ گسترش یافت ، لباس های ورزشی شیک شد، و در اوایل قرن بیست و یکم ، مینیمالیسم سیاه و سفید که در بورس قرار داشت، با ظاهری زنانه تر و رنگارنگ تر جایگزین گردید.

حتما بخوانید: صنعت مد در جهان

مد چیست ؟

ﻣُﺪ ﻭﺍﮊﻩ‌ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪ ﻻﺗﯿﻦ Modus ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺭﻭﺵ ﻭ ﻃﺮﯾﻘﻪ‌ﺍﯼ ﻣﻮﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺫﻭﻕ ﻭ ﺳﻠﯿﻘﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺳﺒﮏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻫﻞ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ‏ﺭﻭﺩ.
ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺟﺎﻣﻌﻪ‌ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﻧﯿﺰ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺌﻮﺭﮒ ﺯﯾﻤﻞ, ﺟﺎﻣﻌﻪ‌ﺷﻨﺎﺱ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﻧﻈﺮﯾﻪ‌ﭘﺮﺩﺍﺯ ﻣﺪ ﻣﯽ‌ﮔﻮﯾﺪ, ﻣﺪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻏﯿﺮﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺟﻨﺒﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻧﻘﺶ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﻭ ﭘﺎﯾﻪ‌ﺍﯼ ﺩﺭ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺯﯾﻤﻞ, ﻣﺪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ.
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﻨﺰﻟﺘﺸﺎﻥ ﻣﯽ‌ﮔﺸﺎﯾﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺑﺎﻻ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ‌ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﺪ ﺗﻌﺎﺭﯾﻒ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

حتما بخوانید: معرفی ۱۰ فیلم با موضوع مدوفشن

تاریخچه مد از منظر زیبایی شناسی

ﺍﺯ ﻣﻨﻈﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ‌ﺷﻨﺎﺳﯽ, ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻣﺪ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻠﻘﺖ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﻣﯽ‌ﮔﺮﺩﺩ, ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺻﺎﻟﺘﺎ ﮐﺎﺷﻒ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪ ﺧﻮﺩ ﺯﺷﺖ ﯾﺎ ﻧﺎﺯﯾﺒﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ, ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺍﺭﺩ.
ﮔﺮﭼﻪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺩﻗﯿﻘﯽ ﺍﺯ ﻧﺤﻮﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ, ﺧﻮﺭﺍﮎ ﻭ ﭘﻮﺷﺎﮎ ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺮﺃﺕ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ, ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺟﺎﻣﭙﯿﺮﻭ ﺭﻭﺳﻠﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻟﻪ‌ﺍﯼ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﺗﺎﺭﯾﺨﭽﻪ ﻟﺒﺎﺱ, ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻣﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﯽ‌ﻧﻮﯾﺴﺪ: «ﻣﺼﺮﯾﺎﻥ, ﻣﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻧﻮﻉ ﻣﺪﻝ ﻣﻮ ﯾﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮐﻪ ﻋﺪﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ (ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ‌ﺭﻭﺩ) ﻧﻤﯽ‌ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺪ ﺭﺍ ﺍﺑﺰﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻓﻘﯿﺮ ﻭ ﻏﻨﯽ, ﺗﺎﺟﺮ ﻭ ﺭﻋﯿﺖ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﭘﻮﺷﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ, ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﺪﻧﺪ.»
ﺭﻭﻣﯿﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮﺍﻋﻨﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻭﺳﯿﻠﻪ‌ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻣﯽ‌ﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﻧﯿﺰ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻗﺪﻣﺘﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺳﺮﺁﻏﺎﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ۱۹۶۰ ﺑﺮﻣﯽ‌ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮔﺮﻭﻩ‌ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﻞ ﻇﺎﻫﺮﯼ ﻭ ﺍﯾﺪﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻥ ﺑﯿﺘﻞ‌ﻫﺎ, ﻫﯿﭙﯽ‌ﻫﺎ ﻭ ﭘﺎﻧﮏ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ, ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﯾﺪﻩ‌ﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭﯼ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﺸﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﺯ ﻓﮑﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽ‌ﺷﺪ, ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯼ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ.
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﮔﺮﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ, ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﯼ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﺑﯿﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺗﻤﺪﻥ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻧﯿﺰ ﺑﺸﺪﺕ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺨﺎﻟﻔﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﻋﯽ ﺧﻮﺩﺑﺎﺧﺘﮕﯽ ﻭ ﺑﯽ‌ﻫﻮﯾﺘﯽ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ.

حتما بخوانید: مد های خطرناک و آسیب زا